Adoitamos identificar a María Moliner co seu dicionario, «o máis completo, útil e divertido da lingua castelá», segundo García Márquez. Pero por que sentou a escribilo aos cincuenta anos, en plena ditadura franquista? Como puido completar, practicamente soa, o dicionario de autora máis importante de todos os tempos?

Ata que empeza a brillar conta a historia íntima de María Moliner, partindo dunha atractiva premisa literaria: narrar de corpo enteiro á protagonista a través do seu vínculo coa lingua. Á vez, proponnos unha suxestiva hipótese: e se o seu dicionario fose tamén unha sorte de autobiografía oculta?
Esta é a vida novelada dunha figura apaixonante, retratada desde unha infancia difícil ata un final insospeitado, pasando polo seu extraordinario labor como bibliotecaria na República ou a súa polémica candidatura á Real Academia. Entre a investigación e a imaxinación, combinando a comedia, o drama familiar e a traxedia colectiva, ábrese paso a historia dunha resistencia secreta. Un acto de xustiza co legado dunha muller que viviu ao contraxeito e explorou as palabras ata que empezaron a brillar.