000			01417nam a2200277 i 4500
008			170721s2017 sp e glg
017			_aVG 165-2017
020			_a8491212213
080	1		_a82-PG
100			_aXubín, Isaac _eaut _940378
245		0	_aA cadencia da fractura _c/ Isaac Xubín
250			_a1ª ed.
260			_aVigo _b:Xerais _c,2017
300			_a60p. _c;22cm _b: il. b/n
490	0		_aPoesía _v;51
500			_aV Premio de Poesía Manuel Lueiro Rei
520	3		_aO neno acudía sempre á liturxia e chegou a ser consciente da relevancia das contradicións, o seu significado, aprender a desobedecer. O neno nacera, de feito, no lugar en que abrolla a propia execución da cerimonia que cantaba a praxe dunha supervivencia que despois o obrigou a desfacerse de todo aquilo que daba forma ao culto, tivo que aprender a cruzar os ríos. Foi así como puido reparar nos vencellos entre mobilidade, violencia, linguaxe e corpo.Todo comeza, tamén aquí, co movemento da morte, da ausencia e da derrota que prende un lume. A necesidade de determinar e de medir, a procura dun padrón. O resultado é a consciencia dos límites, dos movementos.
521			_aBAC _aFOP
650			_aVida _959967
650			_aPoesía _91554
650			_aMorte _91731
650			_aIdentidade _992735
700			_aXubín, Isaac _eill _940378
997			_e2