000 | 01853nam a2200217 c 4500 | ||
---|---|---|---|
997 | 0 | 0 | _e2 |
008 | 210324s2021 sp | |||| 000 f glg | ||
017 | _aVG 3-2021 | ||
020 | _a9788491217961 | ||
080 | _a087.5:82 | ||
080 | _a82-N | ||
100 | 1 |
_aNegro Romero, Carlos _970555 |
|
245 | 1 | 0 |
_aNon cantan paxaros neste bosque _cCarlos Negro |
250 | _a3ª ed. | ||
260 |
_aVigo _b: Xerais _c, 2023 |
||
300 |
_a109 páginas _c21 cm |
||
490 | 0 |
_aFóra de xogo _v193 |
|
520 | 3 | _aO medo. Un xuramento de sangue. O fulgor dunha moeda romana. O voo dunha mosca sobre o mantel da cociña. O rastro dunha nova especie de lesmas. A rutina dun autobús escolar. A transparencia dunha piscina. A soidade dun tobogán. O misterio dunha carta sen remitente. O canto do vento nunha mansión á beira do mar... Colle unha manta, prende unha luz suave, ponte a gusto no teu sofá preferido. É a hora de experimentar o pracer nada culpable do medo. Porque neste bosque de relatos os paxaros non cantan. E o misterio segue aí, a agardar por nós, como unha pantasma familiar, como un desasosego que nos leva de viaxe ao territorio do alén. O medo. Un xuramento de sangue. O fulgor dunha moeda romana. O voo dunha mosca sobre o mantel da cociña. O rastro dunha nova especie de lesmas. A rutina dun autobús escolar. A transparencia dunha piscina. A soidade dun tobogán. O misterio dunha carta sen remitente. O canto do vento nunha mansión á beira do mar... Colle unha manta, prende unha luz suave, ponte a gusto no teu sofá preferido. É a hora de experimentar o pracer nada culpable do medo. Porque neste bosque de relatos os paxaros non cantan. E o misterio segue aí, a agardar por nós, como unha pantasma familiar, como un desasosego que nos leva de viaxe ao territorio do alén. | |
521 |
_aESO12 _aESO34 |
||
650 |
_aMedo _xMisterio _948715 |